Samen Kunst Kijken (en maken)

De opzet

In de 5-delige cursus Samen Kunst Kijken leer je op een frisse en open manier naar kunst te kijken.
De focus ligt niet op de kunstenaar of stijl, maar op wat jij ziet, voelt en ervaart.

We kijken samen naar de details en het verhaal in een schilderij.
Wat gebeurt er? Waar zie je dat aan? En vooral: wat doet het met jou?

Samen kijken = meer zien.
Omdat iedereen op zijn eigen manier kijkt, ontdek je samen meer dan je alleen zou doen.
Elke observatie telt — er is geen goed of fout.

Tijdens elke bijeenkomst bekijken en bespreken we één of twee kunstwerken.
De opzet wisselt per keer en je gaat ook actief aan de slag met creatieve opdrachten.

Aan het eind van elke sessie krijg je wat achtergrondinformatie over de kunstenaar en de kunststijl.
Zo ontwikkel je in zeven bijeenkomsten een nieuwe manier van kunst beleven — wat een museumbezoek ineens veel leuker maakt!

En dan… maken!
Wil je na het kijken ook zelf aan de slag?
Dan kun je twee extra bijeenkomsten volgen waarin je een van de kunstwerken op je eigen manier namaakt.
Dat doen we op een laagdrempelige, toegankelijke manier — ervaring met kunst is niet nodig.

Kunstkennis is welkom, maar zeker geen vereiste om mee te kunnen doen aan Samen Kunst Kijken.

*Elke reeks is weer anders qua opbouw en kunstwerken.

Voor wat interessante informatie over hoe kunst werkt op ons brein, kan je hier meer lezen:

'Dit gebeurt er in je brein als je naar kunst kijkt' 

Voorbeelden van gemaakte kunstwerken

Samen Kunst Kijken krijgt van de deelnemers gemiddeld een 9!

Enkele reacties:

'Ik had van te voren eigenlijk geen idee. Dit had ik niet kunnen bedenken. Vond het heel verrassend en leerzaam!' 

'Naomi heeft mij letterlijk goed leren kijken, met zo veel aandacht (en plezier) heb ik eigenlijk niet eerder naar kunst gekeken.'

'Soms dacht ik wel: waar gaat dit naar toe? Maar elke keer werd ik weer verrast. Niet alleen door wat ik allemaal in het kunstwerk kon zien maar ook door wat de anderen in de groep zeiden. Er ontstond echt een gesprek en soms ook een discussie, dat maakte het nog interessanter.'